مطالعه تفاوت های نسلی ازدواج و نگرش به آن در بین زنان در شهر سنندج

هدف این پژوهش بررسی رفتارها و نگرش های ازدواجی زنان در زمینه های سن ازدواج، فاصله ی سنی بین زوجین، و ازدواج خویشاوندی است. داده ها حاصل از یک پیمایش مقطعی در شهر سنندج است که بوسیله روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای مبتنی بر نمونه گیری احتمالی متناسب با حجم خوشه ها (pps) از میان زنان 49 ـ 15 ساله حداقل یک بار ازدواج کرده، بوسیله پرسشنامه ی ساخت یافته گردآوری و اطلاعات مربوط به 518 زن واجد شرایط مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در این راستا، در چارچوب نظری پژوهش تأکید اصلی بر نظریه ی نوسازی بود. نتایج نشان میدهد که در هر دو بُعد رفتاری و نگرشی تفاوت معناداری در برخی از ابعاد مرتبط با ازدواج و تشکیل خانواده بین زنان متعلق به نسلهای ازدواجی مورد بررسی وجود دارد. بشکلی که سن ازدواج زنان طی گذشت زمان در میان زنان متعلق به نسلهای مورد بررسی افزایش یافته، فاصله ی سنی بین زوجین و میزان ازدواج خویشاوندی نیز کاهش یافته است. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره نیز نشان داد که در طول زمان در اثر تأثیر پذیری متفاوت زنان متعلق به نسلهای ازدواجی مختلف از نیروهای نوسازی، تأثیر نسل بر رفتار و نگرش های ازدواجی زنان همچنان پا برجاست. بر پایه ی این بررسیها، خاستگاه شهری ـ روستایی، تحصیلات، وضعیت اشتغال، نوع خانواده، وضعیت پدر مکانی ـ نومکانی و نحو? انتخاب همسر بیشترین تأثیر را در تبیین تفاوتهای نسلی در رفتارها و نگرش های ازدواجی زنان دارند.